7 kwietnia 2022 roku w Bibliotece Głównej Uniwersytetu Gdańskiego odbyło się spotkanie z Aleksandrą Górską-Jankowską, doktorantką w Szkole Doktorskiej Nauk Humanistycznych i Społecznych UG, oraz Wojciechem Jankowskim, pracownikiem Wydziału Prawa i Administracji UG. Tematem spotkania była trwająca prawie rok podróż tego małżeństwa przez Azję.
Spotkanie poprowadził prof. dr hab. Kamil Zeidler, dyrektor Centrum Studiów Azji Wschodniej UG. Małżonkowie-podróżnicy swoją opowieść rozpoczęli od zaprezentowania parominutowego filmu ukazującego najciekawsze momenty z ich długiej wędrówki po kontynencie azjatyckim, a następnie opisali szczegółowo jej poszczególne etapy, spotkania z mieszkańcami tego regionu oraz zrodzone w czasie podróży i już po niej przemyślenia.
PRZYGODA ŻYCIA
Aleksandra Górska-Jankowska oraz Wojciech Jankowski swoją podróż rozpoczęli w Indiach. Pierwszy kontakt z tym krajem opisali jako „intensywny”. Na pytanie z sali, na czym polegała owa intensywność, odpowiedzieli, że „Indii doświadcza się mocniej”. Odnosi się to do wszystkich aspektów związanych z przebywaniem w tym kraju, takich jak jedzenie, korzystanie ze środków transportu czy zaznajamianie się z jego różnorodnością społeczno-kulturową. Zdaniem małżonków, Indii nie można zdefiniować jednym słowem czy nawet stwierdzeniem. Aby zrozumieć ich intensywność, należy tam być – czuć zapachy, słyszeć muzykę, obserwować mieszkańców. Należy otworzyć się na doświadczenia wynikające z obecności w tym kraju.
Z Indii nasi podróżnicy udali się do Nepalu, państwa jakże odmiennego od pozostałych państw azjatyckich. Wynika to m.in. z położenia geograficznego, jak również ze specyfiki jego mieszkańców. W Nepalu goście spotkania wybrali się w trasę trekkingową do Everest Base Camp, w trakcie której… zaręczyli się! Niestety, nie było to zbyt romantyczne przeżycie, ponieważ podróżnicy byli przemarznięci oraz wycieńczeni wspinaczką. Dokuczała im również choroba wysokościowa.
Po Nepalu przyszedł czas na Malezję, kraj niekończących się pól herbaty oraz wspaniałego jedzenia. Z Malezji narzeczeni trafili do Singapuru, a następnie do Tajlandii, gdzie mieli wiele przygód, takich jak nocowanie na plaży czy nurkowanie z rekinami. W Birmie podróżnicy pracowali jako wolontariusze w szpitalu, w którym przebywały osoby chore na polio. Szpital ten stał się także miejscem ich ślubu. Oczywiście ślub ten musiał być potwierdzony w Polsce.
Z Birmy świeżo upieczeni państwo młodzi udali się do Kambodży – kraju jawiącego im się jako jeden wielki ciąg wiosek. W Wietnamie kupili rowery, na których przejechali praktycznie cały ten kraj. Dzięki temu poczuli się naprawdę wolni, niezależni od komunikacji publicznej czy dobrej woli kierowców, którzy zabierali ich na stopa. Podróż na rowerach dała im możliwość swobodnego poruszania się po całym kraju w dowolnym czasie, a także zapoznania się z życiem codziennym Wietnamczyków, które, jak zauważyli, toczy się na ulicach. Podróż marzeń państwo Jankowscy zakończyli w Chinach.
SŁODKO-GORZKA OPOWIEŚĆ
Historia podróży Aleksandry Górskiej-Jankowskiej oraz Wojciecha Jankowskiego wydaje się wręcz nierzeczywista – dwoje absolwentów Wydziału Prawa i Administracji UG zrezygnowało na rok z życia w Polsce, aby spełnić swoje marzenie: poznać Azję – jej kulturę, historię oraz społeczność zamieszkującą 10 krajów znajdujących się na jej obszarze. W czasie swojej wędrówki podróżnicy przeżyli wiele przygód, np. wystąpili w filmie kręconym w Bollywood i wspinali się na Mount Everest. Zaręczyli się też oraz wzięli ślub i… urządzono im wesele! Wszystko to okupione było jednak dużą determinacją i zostało poprzedzone wieloletnim przygotowaniem do wyjazdu. „Marzenia należy realizować, jednak do ich realizacji należy się przygotować” – podkreślali zgodnie małżonkowie w czasie spotkania.
W trakcie spotkania dało się także zauważyć poboczny aspekt podróży, którym były wnioski dotyczące sytuacji mieszkańców odwiedzanych przez małżonków krajów. W większości wypadków państwa azjatyckie zamieszkują osoby biedne lub żyjące na skraju ubóstwa. Szczególnie wzruszające były opowieści o ludziach mieszkających w Nepalu czy Birmie. Podróżnicy opisywali ich jako osoby niezwykle otwarte, gotowe udzielić pomocy dziwnym podróżnym z Europy, mimo że same nie posiadały praktycznie nic. Mieszkańcy azjatyckich państw to także często osoby, które doświadczyły przemocy ze strony władzy lub straciły wszystko w wyniku działań wojennych, mających miejsce na terenie ich kraju.
Opowieść Aleksandry Górskiej-Jankowskiej i Wojciecha Jankowskiego nie była zatem tylko radosnym opisem podróży marzeń. Była to historia dwojga Europejczyków, którzy wyruszyli w podróż po Azji i doświadczali jej takiej, jaka ona jest – nie przez okno luksusowego hotelu czy pensjonatu, tylko przez bezpośredni kontakt z mieszkańcami państw azjatyckich, poznanie ich codziennego życia i problemów. Była to także opowieść o trudach wędrówki, walce z chorobami oraz przeciwnościami losu. Dzięki temu, że małżonkowie nie przemilczeli tych spraw, wyprawa, o której z ogromną pasją mówili, dla słuchaczy stała się realna i autentyczna. Podróżnicy ukazali ją ze wszystkimi cieniami i blaskami dotyczącymi wspólnej wędrówki, takimi jak wyczerpanie, a także radość z pokonywania trudności oraz przekraczania własnych ograniczeń. Była to również opowieść o odwadze – odwadze posiadania marzeń oraz ich realizacji.
Zachęcamy do lektury wywiadu z Aleksandrą Górską-Jankowską i Wojciechem Jankowskim, zamieszczonego na stronach 46–50.
Agnieszka Bień